دانشمندان در حال پیروی از طرح های طبیعت در توسعه ریزپردازنده‌های یونی هستند که می‌تواند در مقایسه با پردازنده‌های مبتنی بر نیمه‌رساناهای سنتی معمولی، به‌ویژه از نظر انرژی کارآمدتر باشند.بر اساس این گزارش، تیمی از محققان در دانشکده مهندسی و علوم کاربردی جان پالسون هاروارد (SEAS)، با همکاری استارتاپ بیوتکنولوژی DNA Script، یک مدار یونی متشکل از صدها ترانزیستور یونی ایجاد کرده اند. آنها حتی یک فرآیند اصلی محاسبات شبکه عصبی را در آن انجام داده‌اند.
هدف طراحی پردازنده یونی آوردن آموخته های سیستم های پردازش زیست شناسی به ویژه مغز برای ایجاد پردازنده هایی است که به جای الکتریسیته از الکتروشیمی برای انجام محاسبات استفاده می کنند. تحقیقات پردازنده‌های یونی را به‌عنوان فناوری احتمالی برای توسعه و مقیاس‌پذیری در آینده ترسیم می‌کنند، جایی که طرح‌های کارآمد انرژی آنها می‌تواند برای سناریوهای استقرار خاص ارزشمند باشد.
هنوز برای استفاده از این فناوری زود است، زیرا محققان به‌تازگی اولین برد مداری را نصب کرده‌اند که در واقع صدها ترانزیستور یونی را در خود جای داده است. تا کنون تنها ترانزیستورهای یونی منفرد نشان داده شده‌اند. بنابراین این تحقیق راه را برای پردازشگرهای واقعی هموار می کند که با کارکردن صدها، هزاران یا حتی میلیون ها ترانزیستور یونی پشت سر هم ساخته شوند.
محققان می گویند مدار یونی از ضرب تعداد ترانزیستورهای یونی منفرد ایجاد شد که می توانند با هم کار کنند. طراحی ترانزیستور یونی آنها شامل یک محلول آبی از مولکول های کینون است که با دو الکترود حلقه متحدالمرکز (آبی و قرمز) با یک سوم (زرد) الکترود دیسک مرکزی پیوند خورده است که اساساً یک طرح ترانزیستور بولسی مانند را تشکیل می دهد.
