گوشی‌های پیکسل 6 و پیکسل 7 گوگل از پردازنده‌های نیمه سفارشی تنسور Tensor بهره می‌برند، اما امتیاز عملکرد پردازنده تنسور در مورد اکثر بنچمارک‌ها نسبت به اپل، کوالکام و سایر تراشه‌سازان امتیاز پایینتری دریافت کرده است. اکنون مونیکا گوپتا ، مدیر ارشد محصول واحد تراشه گوگل در مورد عملکرد تراشه تنسور در پادکست رسمی گوگل توضیحاتی در مورد بنچمارک ها ارائه کرده است. گوپتا معتقد است که بنچمارک‌ها تنها بخشی از داستان در مورد پردازنده‌های گوشی‌های هوشمند هستند: من فکر می‌کنم معیارهای کلاسیک در لحظه‌ای از زمان به هدفی رسیدند که در گذشته اهمیت بیشتری داشتند، اما فکر می‌کنم صنعت تراشه سازی از آن زمان به بعد تکامل یافته است.
اگر به آنچه که گوگل با نوآوری‌های خود هوش مصنوعی را در گوشی‌های هوشمند بهبود بخشد، زیرا ما احساس می‌کنیم این رویکرد قادر است تجربه کاربری مفیدی را به کاربران ارائه دهد. معیارهای کلاسیک در زمانی ایجاد شدند که هوش مصنوعی و تلفن ها حتی وجود نداشتند. اگرچه امتیاز دریافتی از بنچمارک ها می توانند قدرت عملکرد تراشه ها را تا حدودی نشان دهند اما قادر به ارائه مدارک لازم در مورد قابلیت های سیستم روی پردازنده ها نیستند. او اضافه کرد که گوگل «بارهای کاری نرم افزار واقعی» را که بر روی چیپست هایش اجرا می شود، به جای تکیه بر برنامه های امتیازی بنچمارک با بار کاری مصنوعی، محک می زند.
ما دقیقاً می دانیم که برای چه چیزی می سازیم، و اگر این بدان معناست که در معیارها برنده نمی شویم یا در معیارها عالی به نظر نمی رسیم، با آن مشکلی نداریم و کاملا با آرامش به راه خود ادامه می دهیم، زیرا نتیجه نهایی خودش ثابت می کند.به عنوان مثال میتوانید در پیکسل 6 و پیکسل 7 تمام نوآوری‌های شگفت‌انگیزی را که به دست آورده‌ایم مشاهده کنید، و بسیاری از آنها اولین‌ها در پیکسل بودند. بنابراین ما با این رویکرد بسیار راحت هستیم و به کار خود ادامه می دهیم.»
این قطعاً درست است که بنچمارک ها به طور کامل نشان دهنده نتایج و عملکرد واقعی پردازنده ها نیستند. به عنوان مثال، بسیاری از تست‌های معیار روی حداکثر قدرت پردازشی تمرکز میکنند که به ندرت می‌بینید تا عملکرد پایدار. در واقع، تست Tensor G2 خودمان نشان می‌دهد که چیپست پیکسل 7 در زمان رسیدن به حداکثر پردازش از رقبا عقب‌تر بود، اما در آزمایش‌های عملکرد پایدار، برخی از گوشی‌های مجهز به تراشه اسنپدراگون 8 نسل 1 را شکست داد. و عملکرد پایدار برای کارهایی مانند بازی و عکاسی ضروری است.
گوگل همچنین یادگیری ماشینی را برای کارهایی مانند عکاسی محاسباتی را در تولید تراشه های خود استفاده میکند و اپلیکیشن‌های بنچمارک مانند Geekbench و 3DMark در آزمون های خود این موارد را در نظر نمی‌گیرند. برخی از معیارهای هوش مصنوعی وجود دارد، اما ماهیت متفاوت سخت‌افزار و بار کاری هوش مصنوعی به این معنی است که حتی این آزمایش‌ها نیز کل داستان را بیان نمی‌کنند. رتبه‌بندی AI-Benchmark نشان می‌دهد که SoC Tensor G2 Pixel 7 در پشت گوشی‌های Snapdragon 8 Gen 1 و Dimensity 9000 جای گرفته است.
همچنین باید گفت که این رویکرد جدیدی برای گوگل نیست. اولین نسل از پردازنده تنسور که در پیکسل 6 استفاده شده است از دو هسته CPU Cortex-X1 استفاده می کند و شرکت در آن زمان خاطرنشان کرد که این رویکرد به منظور ارائه حداکثر کارایی در بارهای کاری “متوسط” است. این شرکت اظهار داشت که یک هسته CPU Cortex-X (همانطور که در طراحی‌های تراشه SoC رقبا دیده می‌شود) فقط برای برنده شدن در بنچمارک ها مفید است.
منبع androidauthority
